Voorbereiden op een pittige winter

Auteur: Aard Verdaasdonk

Met het weer in oktober hadden we het misschien niet door, maar de herfst is toch echt begonnen. Ik zie dat ook altijd in mijn spreekkamer terug: de toename aan hoesters en proesters, de weerslag van de donkere dagen op het gemoed bij sommigen en dit najaar komt daar de stress bij patiënten met financiële zorgen nog eens bij. Gelukkig valt de druk van de coronabesmettingen op de zorg op dit moment nog mee.

Ik heb het gevoel dat we in de zorg ook in symbolische zin in de herfst zitten, dat we in een opmaat zitten naar een pittige winter. De vooruitzichten voor die winter zijn niet zo rooskleurig: personeelstekorten, groeiende zorgvraag, stijgende zorgkosten. Grote veranderingen in de zorg zijn onvermijdelijk, want we kunnen niet op dezelfde voet doorgaan.

Soms lijken dit soort maatschappelijke problemen zo groot, dat je er bijna moedeloos van zou worden. Maar dat past niet bij mijn aard. Ik vind dat je altijd kunt kijken: wat kan ik zelf doen, wat kunnen we samen doen, waar hebben we wel invloed op? Ik ga op zoek naar de kansen.

Zo zie ik in de zorg een enorme groep gemotiveerde, betrokken medewerkers met hart voor de patiënt. In het belang van die goede patiëntenzorg kunnen we elkaar vinden, daar moeten we op blijven focussen. Wat is nou het beste voor de patiëntenzorg? Dat zijn zorgverleners die voldoende tijd hebben, goed geschoold zijn, goed ondersteund worden, fatsoenlijk betaald worden en die samenwerken rondom de patiënt.  Daar moeten de veranderingen in de zorg wat mij betreft op gericht zijn. Of dat nou met of zonder een integraal zorgakkoord is.

Soms lijkt de patiënt wat uit het zicht te raken. Dan gaat het in overleggen en berichtgeving over zaken als contracten, akkoorden, budgetten, jaarverantwoording, politieke spelletjes en juridische haarkloverij. Als bestuurder ben ik daar inmiddels wel aan gewend raakt, maar als ik het met mijn huisartsenpet op bekijk, denk ik: vergeten we de patiëntzorg niet? Waar is die bij gebaat? Daar is het ons immers om te doen.

Natuurlijk: als LHV zijn we er in eerste instantie voor het belang van de huisartsen. Maar het huisartsenbelang en het patiëntenbelang lopen samen op. Of ik als huisarts lekker gewerkt heb, hangt voor mij af van of ik goede zorg heb geleverd. Als ik tijd heb gehad voor een patiënt die dat hard nodig heeft, als ik weet wat er bij patiënten speelt, als ik weet dat mijn praktijkteam op orde is en we samen zorgen dat we er zijn voor patiënten.

Goede patiëntenzorg betekent voor mij, en voor ons als LHV, daarom ook altijd goede zorg voor de huisarts zelf. Goed uitgeruste dokters die kunnen focussen op de taken waar zij goed in zijn, die doen met meer plezier hun werk en leveren betere patiëntenzorg. En ja, dat bespaart ook nog eens zorgkosten. Dat is een win-win-win-situatie. Wie kan daar nou op tegen zijn?

Aard Verdaasdonk

Vicevoorzitter Landelijke Huisartsen Vereniging

Deze column is ook verschenen in Medisch Contact op 10-11-2022