Wetsvoorstel gegevensuitwisseling mist aantal cruciale punten

Gegevensuitwisseling tussen zorgverleners bevorderen, daar zijn wij groot voorstander van. Maar het wetsvoorstel over gegevensuitwisseling dat de Tweede Kamer deze maand bespreekt, laat een aantal cruciale punten liggen om die uitwisseling echt te verbeteren. We leggen in dit bericht uit hoe dat zit en wat we als LHV doen om daar verandering in te brengen.

Het Wetsvoorstel elektronische gegevensuitwisseling in de zorg (Wegiz) wordt waarschijnlijk komende maand besproken in de Tweede Kamer. Het uitgangspunt is om de elektronische uitwisseling van patiëntgegevens tussen behandelaars te verbeteren.

Wat vindt de LHV van dit wetsvoorstel?

Het uitgangspunt onderschrijven we van harte. Zeker in spoedsituaties en situaties waarin patiënten veel verschillende behandelaars hebben, is het belangrijk om een compleet plaatje te kunnen krijgen van de gezondheidsgegevens. En hoewel er binnen de huisartsenzorg digitaal wordt gewerkt, is bij uitwisseling met andere zorgsectoren soms de fax of de telefoon nog nodig om patiëntinformatie te verkrijgen. Daar moet we echt van af; die uitwisselingen moeten (goed beveiligd, snel en zorgvuldig) elektronisch mogelijk worden.

We zien dat de verwachtingen over de nieuwe wetgeving hooggespannen zijn en het wetsvoorstel bevat zeker elementen die de uitwisseling zullen verbeteren. Maar het verbeteren van de gegevensuitwisseling in de zorg is niet zomaar geregeld als deze wet zou worden aangenomen, omdat er ook cruciale punten niet met dit wetsvoorstel worden geregeld.

Belangrijke punten voor de huisartsenzorg die nog ontbreken zijn:

• Koppelingen tussen systemen ook écht regelen (niet alleen eisen aan de taal en techniek van systemen, maar ook aan de uitwisseling tussen die systemen).
• Het vereenvoudigen van het toestemmingenbeleid, zeker in spoedsituaties. Bestaande wetgeving zit de praktische uitwisseling vaak in de weg. Het is nodig om die wetgeving óók aan te passen om de gewenste informatie-uitwisseling praktisch uitvoerbaar te krijgen voor zorgverleners en patiënten.
• Het verminderen van de afhankelijkheid van zorgverleners van leveranciers, door het stimuleren van een meer open structuur.

Daarnaast vrezen we dat de kosten straks eenzijdig op het bordje van de zorgaanbieders komen te liggen. Er moet door de overheid voldoende financiering worden vrijgemaakt om te zorgen dat eisen aan de systemen kunnen worden gemaakt en geïmplementeerd en voor de extra kosten die zorgaanbieders daardoor krijgen voor hun ICT.

Ook moet worden voorkomen dat de voorgestelde normalisatie- en certificatieprocessen van individuele gegevensuitwisselingen leiden tot extra bureaucratie.

Hoe zetten wij ons hierop in?

Al sinds de aankondiging dat er een wetsvoorstel zou komen, laten we als LHV de overheid en de politiek weten wat daar voor de (huisartsen)zorg belangrijk in is. Via gesprekken met ambtenaren, ministers, Kamerleden, een informatiesessie voor Kamerleden, en brieven aan de Tweede Kamer. We trekken daarin op met andere partijen die het met ons eens zijn.

Op donderdag 7 april heeft LHV-bestuurder Guus Jaspar (samen met vertegenwoordigers van de Patiëntenfederatie, medisch specialisten, apothekers en zorgverzekeraars) een gesprek hierover gehad met minister Kuipers. Dit gesprek vindt plaats in aanloop naar het debat in de Tweede Kamercommissie, dat binnenkort plaatsvindt.