Ambassadeursblog: Contact met de huisarts

In een reeks blogs vertelt Midden-Nederland ambassadeur Marie Annet Vollebregt meer over de start van haar nulpraktijk en andere zaken.

Praktijkdashboard

Aantal patiënten: 453
Nieuw teamlid: Gerrit (het skelet)

Contact met de huisarts

In de 19e eeuw was het een geluk als je bij ziekte met paard en wagen de chirurgijn in de dichtstbijzijnde stad kon bereiken. Je kreeg daar een kruidenmengsel, een snee in een vat of simpelweg een klap op je hoofd, betaalde met een zilveren muntstuk en verliet soms enigszins gehavend de praktijk. In de 20e eeuw verbeterde de bereikbaarheid en de kwaliteit van de medische zorg aanzienlijk. Er was een grotere beschikbaarheid aan opgeleide artsen en je kon gewoon de telefoon pakken en verbinding maken met je dorpsdokter.

Digitaal tijdperk

Vandaag de dag leven we in een tijdperk waarin patiënten talloze mogelijkheden hebben om hun huisarts te bereiken. Je kunt naar de praktijk gaan, telefonisch een afspraak maken, een e-consult sturen, een e-mail sturen naar de huisartsenpraktijk, een vraag stellen aan de assistente, een videoconsult inplannen, een herhaalrecept aanvragen of digitaal een afspraak maken. Hoewel deze communicatiemogelijkheden de bereikbaarheid van de huisarts sterk hebben verbeterd, hebben ze ook een keerzijde: Alles vraagt om een antwoord.

En dan is het contact leggen met de huisarts vaak nog maar stap één in een serie aan vervolgstappen want de zorglevering moet vaak nog volgen. Daarnaast communiceert de huisarts ook nog met collega’s via e-mail, handelt digitale taken af in het huisartsinformatiesysteem, verwerkt digitale overlegjes van de assistente, leest zijn of haar persoonlijke e-mails en verwerkt digitale specialistenbrieven en andere post. Het klinkt mij allemaal een beetje veel en het roept bij mij de vraag op: Hoe kun je met al deze wegen je focus op je kerntaak, zorg leveren, behouden?

Want wat is een haalbare hoeveelheid informatie voor één persoon om goed te kunnen verwerken? Ik deed een klein onderzoekje en stuitte op George Armitage Miller, een invloedrijke Amerikaanse psycholoog. In 1956 publiceerde hij het baanbrekende artikel ‘The magical number seven, plus or minus two’, waarin hij stelde dat het kortetermijngeheugen van de meeste mensen ongeveer zeven elementen kan bevatten. Dit is dus veel minder dan de bovengenoemde 13.

Infobesitas

Er is sprake zijn van informatiestress, ook wel infobesitas genoemd. En wetende dat een continue overload aan informatie kan leiden tot verwarring, stress, besluiteloosheid, verminderde productiviteit en mentale uitputting verdient dit toch wel enige aandacht. Het ziekteverzuim onder huisartsen steeg tussen 2010 en 2020 van 3,2% naar 5,6%, waarbij burn-out een grote rol speelt. Hoog tijd dus voor verandering. Hoe kunnen we hier een efficiëntieslag in maken? Om uiteindelijk te zorgen voor meer eenduidigheid voor de patiënt en een huisarts met focus.